งที่โดดเด่นที่สุดเมื่อได้พบกับ Katherin Meganis Phang คือท่าทางติดดินและความอบอุ่นตาธรรมชาติของเธอ มาจากครอบครัวใหญ่ที่แน่นแฟ้นจากจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย ผู้พำนักถาวรในสิงคโปร์วัย 41 ปีคนนี้มีความฝันที่เรียบง่าย เธอปรารถนาที่จะหาคนที่เธอรักและสร้างครอบครัวกับเขาทั้งหมดนี้ดูเหมือนจะจบลงอย่างกะทันหันเมื่อเธอได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเต้านมระยะที่ 1 เมื่อ 5 ปีก่อนขณะอายุ 36 ปี แผนการรักษาของเธอรวมถึงเคมีบำบัดซึ่งอาจส่งผลต่อภาวะเจริญพันธุ์ของเธอ เช่นเดียวกับ
การตัดเต้านมออก
ด้วยเกรงว่าเธอจะไม่สามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้ และการรักษาเหล่านี้จะบั่นทอนความหวังในการสร้างครอบครัวของเธอ ในตอนแรกเธอปฏิเสธการรักษาทางการแพทย์เพื่อแสวงหาการรักษาแบบธรรมชาติ ในที่สุดเธอก็มาถึงในอีกสี่เดือนต่อมา มะเร็งของเธอได้ลุกลามจากระยะที่ 1 ไปสู่ระยะที่ 3
เมื่อถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอ Pang จึงเข้ารับการบำบัดด้วยเคมีบำบัด การตัดก้อนเนื้อ (การผ่าตัดเก็บเต้านม) และการฉายแสง
ผางออกกำลังกายตลอดการเดินทางของการรักษา วิ่งจ็อกกิ้ง เล่นแทรมโพลีน และฝึกโยคะเป็นครั้งคราว ยกเว้นวันที่เธอทำเคมีบำบัด (ภาพ: CNA/Alvin Teo)
ตั้งแต่การปฏิเสธ ไปจนถึงการหมดหนทาง ความโกรธ ความหวัง และความกตัญญูในที่สุด ผางได้แบ่งปันอารมณ์ความรู้สึกมากมายที่เธอประสบในเส้นทางการฟื้นฟูของเธอด้วยความหวังว่ามันจะเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นไม่ว่าพวกเขาจะมีปัญหาส่วนตัวหรือไม่ก็ตาม
โลกของเธอพังทลายลงได้อย่างไร
มันเป็นเช้าวันจันทร์ที่ไม่แตกต่างจากก่อนหน้านี้ ขณะที่พังกำลังอาบน้ำ เธอพบว่ามีก้อนเนื้อเล็กๆ สองก้อนขนาดไม่เกินเหรียญห้าสตางค์ที่หน้าอกข้างซ้ายของเธอ
โฆษณา
แม้ว่าเธอจะกลัวว่าอาจเป็นมะเร็งในทันที แต่เธอก็ไปทำงานโดยกังวลไปตลอดทาง “ฉันเครียดมากจนตกบันไดเลื่อนที่สถานีรถไฟฟ้า MRT และเจ็บขา” เธอเล่า
เธอไปถึงออฟฟิศพร้อมกับเลือดไหลที่ขา แต่เลือดไหลไม่หยุด ตามคำแนะนำจากเพื่อนร่วมงาน ผางไปโรงพยาบาลราฟเฟิลส์เพื่อรักษาบาดแผลของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้พูดถึงก้อนเนื้อหรือความกลัวมะเร็งของเธอกับเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์
ที่เกี่ยวข้อง:
การตรวจแมมโมแกรม, การตรวจ HPV, อัลตราซาวนด์ในอุ้งเชิงกราน: เกิดอะไรขึ้นในแต่ละครั้ง และผู้หญิงจะเตรียมตัวอย่างไร?
เกือบสัปดาห์ต่อมา เธอไปปรึกษาเพื่อนที่เป็นพยาบาล เพื่อนของเธอตรวจเต้านมเป็นการส่วนตัวและแนะนำว่าอาจเป็นเพราะฮอร์โมนไม่สมดุลเพราะพวงกำลังมีประจำเดือน อย่างไรก็ตาม เธอแนะนำให้เธอปรึกษาแพทย์หากก้อนไม่หายไปหลังจากมีประจำเดือน
ก้อนเนื้อยังคงอยู่ แต่ผางลังเลที่จะไปพบแพทย์ เธอกังวลเรื่องเงิน
“ฉันไม่มีประกันโรคร้ายแรงและรู้ว่าฉันไม่สามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้ ตอนแรกฉันคิดจะซื้อแผนและรอหกเดือนก่อนที่จะไปพบแพทย์ แต่เมื่อฉันเล่าแผนของฉันให้เพื่อนสนิทฟัง พวกเขารบเร้าให้ฉันไม่ต้องรอ พวกเขาบอกฉันว่าชีวิตฉันสำคัญกว่าประกัน” เธอเล่า
credit : แนะนำ : รีวิวเครื่องใช้ไฟฟ้า | รีวิวอาหารญี่ปุ่น | รีวิวที่เที่ยว | ดาราเอวี
